การล่าและกินนกพัฟฟินเป็นประเพณีของชาวไอซ์แลนด์ แต่อีกนานแค่ไหน?
วงล้อแห่งปีกหมุนรอบเกาะ Grímsey ซึ่งเป็นด่านหน้าทางเหนือสุดของไอซ์แลนด์ คิ้วของแผ่นดินเหนือแผ่นดินใหญ่ 40 กิโลเมตรตัดผ่านเส้นอาร์กติกเซอร์เคิล เป็นที่ตั้งของผู้อยู่อาศัยประมาณ 70 คน โดยมีถนนเส้นเดียว ร้านขายของชำเล็กๆ ลานบินประมาณหนึ่งในสามของความยาวของเกาะ และป้ายบอกทางที่ชี้ไปยังเส้นขนาน 66°33′ N ซึ่งนักท่องเที่ยวขับลูกกอล์ฟเข้าไป อาร์กติก ในฤดูร้อนทางตอนเหนือช่วงสั้นๆ เกาะนี้เป็นที่อยู่ของนกทะเล นกคิตติเวค นกพัฟฟิน นกนางนวลอาร์กติก และอีกมากมายหลายพันตัวเปลี่ยนกริมซีย์ให้กลายเป็นสถานอนุบาลนกที่พลุกพล่านภายใต้แสงคงที่ของพระอาทิตย์เที่ยงคืน นกเกาะอยู่บนหน้าผาริมทะเล ออกลูกในทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยดอกไม้ป่า สำรวจโพรงหิน และล่องแพในน่านน้ำแอตแลนติกเหนือที่หนาวเย็น และเกาะกลุ่มกันบนพื้นยางมะตอย ปะทุเป็นก้อนเมฆเมื่อเครื่องบินที่โดยสารแบบไปเช้า-เย็นกลับวนเข้ามา
วันที่เดือนกรกฎาคมนี้อากาศเย็นสบายสำหรับอาร์กติก และ Árni Hilmarsson พักผ่อนนอกบ้านในกางเกงยีนส์และเสื้อสเวตเตอร์ขนสัตว์ Hilmarsson ชาวประมงจากอีกฝั่งหนึ่งของประเทศ กำลังออกล่านกทะเล เขาและผู้ชายอีกครึ่งโหลเดินทางไปทางเหนือไกลของไอซ์แลนด์จากเกาะ Heimaey ของ Westman (ประชากรประมาณ 4,500 คน) ห่างจากชายฝั่งทางใต้ของไอซ์แลนด์ประมาณ 10 กิโลเมตร พวกเขาลงเรือข้ามฟาก 2 ครั้งและขับรถเป็นระยะทางมากกว่า 500 กิโลเมตร ซึ่งเป็นการเดินทางที่ยาวนานตลอดวัน เพื่อไล่ตามนกสีขาวดำที่มีลายทางสีแดงและสีเหลืองขนาดมหึมา ซึ่งก็คือนกพัฟฟินแอตแลนติก พวกเขามาที่นี่เพื่อทำตามประเพณีของชาวนอร์ดิกที่มีมาแต่โบราณ ซึ่งเรียกว่าlundaveiðar [LOON-da-veyth-ar] คือการล่านกพัฟฟินในฤดูร้อน
“ตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันมักจะจับนกพัฟฟินอยู่เสมอ” ฮิลมาร์สัน ผู้ซึ่งมีอายุ 50 ปีและเติบโตมากับการล่านกทะเลในหมู่เกาะเวสต์แมนกล่าว “ในแต่ละปี ฉันจะจับได้ 5,000, 6,000 ฉันโตมาเพราะเนื้อนก”
เรากำลังนั่งอยู่ใกล้ป้ายบอกทาง Arctic Circle นอกบ้านสีเหลืองสองชั้นที่ทำหน้าที่เป็นโรงแรมของเกาะ Grímsey Hilmarsson ผ่อนคลายด้วยควันหลังจากผ่านไปหลายชั่วโมงหมอบอยู่บนเนินเขาที่เปียกชื้นเต็มไปด้วยเห็บ ไล่นกจากท้องฟ้าด้วยตาข่ายด้ามยาว ปาร์ตี้ของพ่อและลูก เพื่อนบ้านและเพื่อนฝูงของเขามาจับนกพัฟฟินด้วยตาข่ายสามเหลี่ยม หรือฮาฟูร์ [HOW-verr]; ผู้เฒ่าผู้แก่สอนเด็กเหมือนผู้เฒ่าสอนเขา และกลุ่มซึ่งเป็นสมาชิกทั้งหมดของสโมสรล่าสัตว์แห่งหมู่เกาะเวสต์แมน ซึ่งเป็นศูนย์กลางของชีวิตทางสังคมบนเกาะ—มีภารกิจ: ต้อนนกไปให้นกพัฟฟินที่หิวโหยที่บ้าน
เป็นเวลาหลายศตวรรษมาแล้วที่นกทะเลมีความสำคัญต่อชาวชายฝั่งในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ นักสำรวจยุคไวกิ้งติดตามนักหาอาหารในมหาสมุทร เช่น กิลล์มอตและแกนเน็ตไปยังชายฝั่งใหม่ อาณานิคมของคิตติเวกและนกพัฟฟินจำนวนมหาศาลได้ค้ำจุนการตั้งถิ่นฐานที่พวกเขาสร้างขึ้นบนชายฝั่งทะเลที่รุนแรงของไอซ์แลนด์ กรีนแลนด์ตะวันออก และหมู่เกาะแฟโร สำหรับผู้ตั้งถิ่นฐาน การล่านกทะเลและการเก็บไข่หมายถึงความแตกต่างระหว่างชีวิตกับความอดอยาก สำหรับลูกหลานของพวกเขา ประเพณียังคงอยู่เป็นหัวใจของเอกลักษณ์ของชุมชน
การเก็บเกี่ยวนกทะเลเป็นการทดสอบประสาท: ผู้ชายห้อยอยู่บนเชือกสูงหลายสิบเมตรเหนือน้ำทะเล ดึงไข่จากรังริมหน้าผา เป็นการทดสอบทักษะ: การวัดเส้นทางการบินและจังหวะการแกว่งของฮาเฟอร์ที่เหมาะสมเพื่อขัดขวางนกกลางอากาศ สำหรับบางคน มันเป็นเพียงแหล่งรายได้เล็กน้อย ส่วนใหญ่แล้ว มันคือแก่นแท้ของอาหารที่น่าทะนุถนอม และเหนือสิ่งอื่นใด ความผูกพันระหว่างรุ่นสู่รุ่น ความเชื่อมโยงสู่อดีตทางทะเลของพวกเขา กลิ่นอายแห่งท้องทะเล
แต่นกทะเลแอตแลนติกเหนือและวิถีชีวิตรอบตัวพวกมันกำลังหายไป ประชากรนกทะเลลดลงถึงร้อยละ 60 ในบางพื้นที่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและกิจกรรมของมนุษย์อื่นๆ ความล้มเหลวในการผสมพันธุ์ในอาณานิคมรังที่ครั้งหนึ่งเคยอุดมสมบูรณ์เป็นที่แพร่หลาย ห้าสปีชีส์ที่มีถิ่นกำเนิดในไอซ์แลนด์ รวมถึงนกพัฟฟินแอตแลนติกอันโด่งดัง ตอนนี้อยู่ในบัญชีแดงของ BirdLife International/International Union for Conservation of Nature’s Red List ว่าใกล้จะถูกคุกคามหรือเสี่ยงภัย
Hilmarsson บอกฉันว่าบ้านของเขาใน Westmans เคยเป็นเขตแดนของนกพัฟฟิน หมู่เกาะภูเขาไฟเป็นที่ตั้งของอาณานิคมขนาดใหญ่ซึ่งเป็นแหล่งเพาะพันธุ์นกพัฟฟินแอตแลนติกที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่ระบบนิเวศผิดเพี้ยนไป น้ำทะเลชายฝั่งที่ร้อนขึ้นได้ทำลายการผลิตลูกไก่มากว่าทศวรรษ ภาพจะคล้ายกันทั่วพื้นที่ส่วนใหญ่ของไอซ์แลนด์และขยายไปทางใต้ถึงหมู่เกาะแฟโรและตลอดมหาสมุทรแอตแลนติกตะวันออกเฉียงเหนือ
