เหตุใดหลายคนจึงล้มเลิกงานดูแลเด็กและจะมีความหมายอย่างไรสำหรับคนอื่นๆ
เด็กคนแรกมาถึงตอนตี 5 ข้างนอกยังมืดและพวกเขาก็ง่วง แต่แม่ของพวกเขาต้องไปนิวยอร์กเพื่อเปลี่ยนกะในห้องฉุกเฉิน Katherine Lantigua แจกขวดนมหรือถ้วยหัดดื่มให้เด็กแต่ละคน แล้วพวกเขาก็งีบหลับไปจนกระทั่งคนอื่นๆ เริ่มมาถึง ประมาณ 7 ทุ่ม จากนั้น พายุหมุน
Lantigua และสามีของเธอ Diogenes del Rosario ดูแลลูก 12 คน รวมทั้งลูกอีก 2 คน ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 7 เดือนถึง 12 ปี ที่ KColorful Daycare ซึ่งเป็นศูนย์ดูแลเด็กในบ้านที่พวกเขาเริ่มต้นขึ้นในเมืองบริดจ์พอร์ต รัฐคอนเนตทิคัต 2019.
ในช่วงเช้าที่ผ่านมา นั่นหมายถึง: สอนเด็กๆ เกี่ยวกับตัวอักษร N, ให้เด็กหมุนตัวบล็อกเมื่อพวกเขาไม่สนใจตัวอักษร N, หยิบแตงกวาพลาสติกจากปากของใครบางคนและวางไว้ข้างๆ เพื่อทำความสะอาด, ขอให้เมสสิยาห์ หยุดวิ่ง, ปลอบใจ Anaya, กอดทารก Kamiyah เมื่อตื่นจากงีบ, สอนเด็ก ๆ ทุกคนว่ามะเขือยาวคืออะไร, ขอให้เมสสิยาห์หยุดวิ่ง, ช่วย Amir ตั้งชื่อสีของลูกบอลที่เขาใส่กล่อง, ใส่เด็กทารก ‘ รองเท้าสำหรับเล่นนอกบ้าน ผลัก Zaid ไปที่ชิงช้า โต้เถียงเรื่องของเล่นผลัก และแน่นอน ขอให้เมสสิยาห์หยุดวิ่ง
จากนั้นก็ถึงเวลาล้างมือ พักเที่ยง เข้านอน จากนั้นเด็กโตก็เริ่มมารับการดูแลหลังเลิกเรียน สถานรับเลี้ยงเด็กปิดเวลา 18.00 น. แต่ Lantigua ก็มีงานเอกสาร ซื้อของชำสำหรับมื้ออาหารในวันถัดไป และช่วยลูกๆ ของเธอทำการบ้านและเข้านอน
“ฉันเหนื่อยมากเมื่อสิ้นสุดวัน” Lantigua กล่าวในช่วงพักสั้น ๆ ในขณะที่เด็ก ๆ งีบหลับ “ฉันต้องเข้มแข็งและพูดว่า ‘ฉันได้สิ่งนี้’ เพราะหลังจากฉันดูแลเด็กช่วงกลางวันเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาสำหรับลูก ๆ ของฉันเอง”
วันเวลาอันยาวนานเป็นเรื่องยากสำหรับลันติกัว แต่งานของเธอคือสิ่งที่ทำให้ครอบครัวของเมสสิยาห์ และของอนายา และคนอื่นๆ อีกมากมาย ไปทำงานของพวกเขาทุกวันโดยรู้ว่าลูกๆ ของพวกเขาอยู่ในที่ที่ปลอดภัยซึ่งพวกเขาสามารถเรียนรู้และเติบโตได้ งานดูแลเด็กอย่างลันติกัวมักถูกเรียกว่า “งานที่ทำให้งานอื่นๆ เป็นไปได้” ซึ่งเป็นความจริงที่ชัดเจนเป็นพิเศษในช่วงที่มีการระบาดใหญ่ เมื่อศูนย์ดูแลเด็กและโรงเรียนหลายแห่งปิดทำการ ทำให้ผู้ปกครองหลายล้านคนต้องดิ้นรนเพื่อดูแลลูกๆ
การวิเคราะห์ชิ้นหนึ่งพบว่าคุณแม่ใช้เวลาเฉลี่ย 8 ชั่วโมงต่อวันในการดูแลลูกในปี 2020 ซึ่งเทียบเท่ากับงานประจำพิเศษ — และเป็นเครื่องเตือนใจว่างานที่ต้องใช้แรงงานมากและจำเป็นเพียงใด เช่น Lantigua’s
อย่างไรก็ตาม Lantigua เองแทบจะไม่ได้พบกันเลย หลังจากที่เธอจ่ายค่าจำนองและเงินเดือนให้พนักงานคนหนึ่ง เธอบอกว่า เธอต้องเลือกว่า “เดือนนี้ฉันจะจ่ายค่าไฟ เดือนหน้าฉันจะจ่ายค่าน้ำมัน” การออมเพื่อการเกษียณไม่ใช่เรื่องยากสำหรับตอนนี้ ทั้งเธอและสามีไม่ได้รับเงินเดือน “เราไม่สามารถจ่ายได้” Lantigua กล่าว พวกเขาพยายามที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้กับการดูแลรายวันในหนึ่งเดือน
ผู้ให้บริการดูแลเด็กอย่าง Lantigua มักจะให้ค่าจ้างระดับความยากจนโดยเฉลี่ยเพียง $13.22 ต่อชั่วโมงในเดือนพฤษภาคม 2021 เมื่อค่าจ้างเฉลี่ยต่อชั่วโมงสำหรับคนงานทั้งหมดอยู่ที่ $22 พวกเขามีแนวโน้มที่จะขาดผลประโยชน์และต้องการความช่วยเหลือจากสาธารณะอย่าง ไม่สมส่วน
Asha Banerjee นักวิเคราะห์เศรษฐกิจกล่าวว่า “คนดูแลเด็ก คนจัดหาแรงงาน และบริการนี้ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินการต่อของเศรษฐกิจและครอบครัวของเรา ได้รับค่าจ้างต่ำเกินไปจนไม่สามารถเพียงพอต่อความต้องการพื้นฐานของพวกเขา” Asha Banerjee นักวิเคราะห์เศรษฐกิจกล่าว สถาบันนโยบายเศรษฐกิจซึ่งเป็นหน่วยงานที่ไม่หวังผลกำไร
งานยิ่งยากขึ้นไปอีกในช่วงที่มีโรคระบาด ด้วยความเสี่ยงใหม่ๆ เช่น ความเป็นไปได้ในการติดเชื้อโควิด-19 และข้อกำหนดใหม่ เช่น ทำให้ห้องเต็มไปด้วยเด็กวัยเตาะแตะ ต้องสวมหน้ากากตลอดเวลา ฆ่าเชื้อของเล่นและพื้นผิวอย่างต่อเนื่อง และรับมือ ด้วยการขาดเรียนเนื่องจากพ่อแม่พาลูกๆ ออกไปเพราะความกลัวโควิดหรือเพราะพวกเขาตกงาน อัตราเงินเฟ้อกำลังผลักดันต้นทุนของวัสดุพื้นฐานและขยายงบประมาณของผู้ให้บริการให้ดียิ่งขึ้นไปอีก “ถ้วยพลาสติกและวัสดุของเรามีราคาสูงกว่าจริง ๆ” รีน่า อับราฮัม เจ้าของศูนย์การเรียนรู้ศูนย์เลี้ยงเด็กบรู๊คลินกล่าว
อย่างไรก็ตาม มีการจำกัดจำนวนผู้ให้บริการที่สามารถขึ้นราคาได้ ค่าเลี้ยงดูบุตรมีค่าใช้จ่ายมากกว่าค่าเล่าเรียนในวิทยาลัยในหลายรัฐ — ในคอนเนตทิคัต เฉลี่ย อยู่ที่ 15,501 เหรียญสหรัฐต่อปี — และหลายครอบครัวไม่สามารถจ่ายมากกว่านี้ได้ แท้จริงแล้ว ผู้เชี่ยวชาญในสาขานี้กล่าวว่า วิธีเดียวที่จะแก้ไขระบบคือให้รัฐบาลเพิ่มขนาดการลงทุนอย่างมาก เพิ่มเงินอุดหนุนเพื่อช่วยให้ครอบครัวมีค่าใช้จ่ายในการดูแล และทำให้แน่ใจว่าคนงานได้รับค่าจ้างในการดำรงชีพ อย่างไรก็ตาม ด้วยแพ็คเกจการใช้จ่ายเพื่อสังคมขนาดใหญ่ของประธานาธิบดีโจ ไบเดน ซึ่งรวมถึงเงินทุนสำหรับการดูแลเด็กและเด็กก่อนวัยเรียนทำให้ชะงักงันในสภาคองเกรส จึงไม่ชัดเจนว่าความช่วยเหลือดังกล่าวจะมาถึงเมื่อใด (หากเคย)
ในขณะเดียวกัน ภาคนี้กำลังสูญเสียคนงานอย่างรวดเร็ว ในปี 2562 มีคนทำงานดูแลเด็กมากกว่า560,000 คน แต่ หนึ่งในสามของงานเหล่านั้นหายไปในช่วงเริ่มต้นของการระบาดใหญ่ อุตสาหกรรมนี้ยังไม่ฟื้นตัวตกงาน 4,500 ตำแหน่งระหว่างเดือนกันยายนถึงพฤศจิกายน 2021 และอีก 3,700 ตำแหน่งในเดือนธันวาคมปีเดียว ในหลายกรณีคนงานออกจากงานเพื่อรับค่าจ้างที่ดีขึ้นในฐานะครูโรงเรียนประถม หรือในภาคส่วนอื่นๆ เช่น งานต้อนรับหรืองานคลังสินค้า “เรากำลังแข่งขันกับร้านอาหารและอเมซอนในเรื่องการจัดหาพนักงาน” อับราฮัมกล่าว
สถานการณ์คุกคามเศรษฐกิจทั้งหมด – งานทั้งหมดที่งานดูแลเด็กทำได้ การวิเคราะห์ข้อมูลชิ้นหนึ่งพบว่าผู้ปกครองที่มีลูกเล็กประมาณ 700,000 คนออกจากงานในปี 2563 ส่วนใหญ่เป็นเพราะขาดการดูแลเด็ก
